Wil je een snoepje?

Zomaar drie meisjes op een bankje. Het is vakantie en er gebeurt helemaal niets. Totdat een van hen zegt: "Als een vreemde vraagt of je een snoepje wil… wat doe je dan?" Instinctief volgt de reactie: "OMG, dan zeg je: Nee!” Waarop er doorgevraagd wordt: "Maar wat als hij ook nog hele lieve puppy's heeft? En wat als… zijn kind in het ziekenhuis ligt en jij hem de weg moet wijzen?" Stel, je stapt toch in. Wat gebeurt er dan?

Wil je een snoepje? snijdt dátgene aan waar iedereen weleens over nadenkt, maar niemand graag over praat: de angst om meegenomen te worden. De voorstelling is een uitnodiging aan kinderen, ouders en leerkrachten om het daar juist wél over te hebben. Drie meisjes gebruiken de macht van hun fantasie om het monster in ieders hoofd op te zoeken. Ze laten hun vuisten zien, kijken het stinkende beest in zijn bek en bezweren zo hun angst; speels, spannend en humoristisch. Een poëtische handleiding om niet te verdwijnen, maar juist dapper te verschijnen.

Schrijver Annet Bremen groeide op in Nederlands Limburg en was acht toen Julie en Melissa verdwenen. Meisjes even oud als zij. Die zomer schreef ze in haar dagboek: “Vandaag hebben we een fietstocht met de klas. Ik mag niet mee, want mijn moeder vindt het te gevaarlijk.” Pas jaren later besefte Annet hoe de angst van toen er nog steeds was en wist ze wat ze wilde: een stuk daarover schrijven, en zo de angst ontmantelen.