DOX is hét huis voor makers en jonge performers uit verschillende (sub)culturen. DOX werkt samen in research- en leertrajecten (DOX Club) en in producties en educatieprojecten die een jong publiek bereiken. Cross-overs van theater, Hiphop, spoken word en dans zijn favoriet, jongerencultuur de inspiratiebron.
Al ruim twintig jaar brengt DOX onder artistieke leiding van Hildegard Draaijer nieuwe generaties podiumkunsttalent voor het voetlicht. Dat doen ze door het produceren van voorstellingen, events en sociaalmaatschappelijke projecten in binnen en buitenland. DOX is een plek van kennis, overdracht en wederzijdse inspiratie. Nieuwe makers stromen door van residenties naar DOX Club, naar voorstellingen in de klas en (co)producties van DOX. Jonge performers stromen van DOX Club door naar Club producties en (co)producties of stromen uit naar het werkveld of het kunstvakonderwijs.
Toen Dalton Jansen twaalf jaar was, ging hij in Rotterdam naar het HipHopHuis. “Ik zag daar mensen die waanzinnig goed konden dansen. Ik wist meteen dat ik dat ook wilde: een heel goede danser worden.” Hij woonde op dat moment in een jeugdzorginstelling omdat zijn moeder niet voor hem kon zorgen. Het dansen werd steeds belangrijker voor hem: “Ik investeerde al mijn tijd in dansen, volgde cursussen en workshops, volgde opleidingen, wilde alleen maar beter worden en ging uiteindelijk naar Codarts, de MBO dans in Arnhem en de opleiding Urban Contemporary in Amsterdam. Dans gaf me zelfvertrouwen.”
Gaandeweg zijn ontwikkeling als danser kwam Dalton Jansen erachter dat hij ook wilde choreograferen. Hij werd gevraagd om mee te doen aan een talentenwedstrijd en besloot met twee jongens van zijn opleiding iets te maken. “We werkten samen in een studio en ik vond het een mooi gevoel dat ik anderen zag doen wat er in mij leefde. Leidinggeven als co-creator bleek me goed te liggen, daar wilde ik mee door.” Vanaf dat moment gaat zijn carrière snel: hij deed de choreografie van verschillende voorstellingen van Timothy de Gilde bij DOX en maakte zijn eigen dansvoorstellingen waarin hij op verschillende manieren vorm geeft aan de thema’s kracht en kwetsbaarheid. “Iedereen kan vast komen te zitten in het leven of de maatschappij, dat maakt ons allemaal kwetsbaar. En ook al lijkt het soms niet zo, iedereen kan de kracht vinden om uit zulke lastige situaties te komen.”
Hiphop is nog altijd zijn belangrijkste dansvorm en inspiratiebron. “Ik vind het belangrijk dat dans gaat over je eigen identiteit. Je bent geen poppetje van iemand anders. Hiphop gaat over leren wie je bent als mens en als team. Het gaat over ontwikkelen en samen groeien, over het doorgeven van wat jij hebt geleerd aan anderen. Het is een kunstvorm die echt gaat over liefde en respect. Vanuit de liefde voor jezelf en anderen kan je je eigen intrinsieke gevoel naar buiten brengen.”
Over zijn eigen leven maakte hij bij DOX de voorstelling Birds. Hij keerde daarvoor terug naar de jeugdzorginstelling waar hij was opgegroeid en sprak met de jongeren daar. “Dat was confronterend. Ik sprak met jongeren die zich opgesloten voelen en het gevoel hebben dat er geen toekomst voor ze is. Dat gevoel herkende ik. Ik heb daar veel woede, verdriet en verlatingsangst gevoeld.” Birds werd een groot succes. De voorstelling won een Zilveren Krekel en een Jonge Zwaan.
Dalton Jansen houdt van de pure reacties van jongeren. Hij houdt ervan om jongeren via theater en dans uit te dagen en iets anders te laten zien dan ze kennen. “Bij Birds krijgen veel jongeren in de zaal een ander perspectief te zien. Ze weten niet dat deze wereld bestaat en hoe het er daar aan toegaat. Soms reageren ze daardoor verward. Theater kan jongeren aan het denken zetten en het besef geven dat zij de wereld kunnen veranderen. Dat vind ik mooi.”
