Ongelooflijk trots op deze mensen, en op al onze fantastische makers bij STIP!
PIET KOOIJ voor de meest indrukwekkende podiumprestatie in het jeugdtheater
in Alleen maar lieve jongens
HNTJong / Loek de Bakker
Vanaf moment één heeft Piet Kooij de toeschouwer van Alleen maar lieve jongens in de tang. Boos komt hij als de achtjarige Zeno thuis, nadat hij van school is weggelopen na een uit de hand gelopen ruzie. Meteen zet hij de huiskamer en het podium naar zijn hand: met meubels flanst hij een schip in elkaar waarmee hij naar Amerika wil varen. Je valt als toeschouwer als een blok voor dit jochie, dat steeds zijn hart op de tong heeft en het zijn vaders, docenten en klasgenoten daarmee flink lastig maakt. Het geweldige aan de acteerprestatie van Kooij is dat hij vertrekt vanuit de onrust die in Zeno’s lijf en hoofd zit, en die tot centrale inzet van zijn performance maakt. En het mooie is: hoewel je goed begrijpt dat Zeno soms op de zenuwen werkt van de mensen die van hem houden, maakt Kooij van die rusteloosheid juist iets prachtigs — dat Zeno in staat stelt om door de gemeenplaatsen van zijn vaders heen te breken en écht het gesprek over anders zijn aan te gaan. Kooij blijft als acteur, zowel mentaal als fysiek, altijd in beweging, waardoor hij perfect met zijn rol samenvalt.
A COUNTRY INSIDE MY HEAD
HNTJong / Dimphna van Kempen
A Country Inside My Head gaat over een meisje dat enkele jaren geleden uit Ghana naar Nederland is vertrokken. De makers lieten zich inspireren door de verhalen van middelbare scholieren die zelf een vergelijkbare reis maakten — en die authenticiteit voel je in iedere vezel van deze ontwapenende voorstelling. De verschillende getuigenissen worden door schrijver Sanne Schuhmacher en hoofdrolspeler Kimberley Agyarko overtuigend tot een personage gesmeed: een meisje dat voor haar nareizende zus een video maakt over wat het betekent om je geboorteland achter te laten en elders een nieuw bestaan op te bouwen. Het ontroerende verhaal wordt ondersteund door de videoscenografie van filmmaker Isaura Sanwirjatmo, waarin een groep meiden in TikTok-achtige filmpjes dilemma’s beantwoordt als: ‘Zijn Nederlandse jongens of jongens in je geboorteland leuker?’ De video is, door de projectie op verschillende onderdelen van het decor, op intelligente wijze geïntegreerd in de voorstelling, waardoor de kijkervaring van film en het krachtige, directe spel van Agyarko perfect samensmelten. In A Country Inside My Head komen het verdriet over wat je hebt achtergelaten en de ononderdrukbare levenslust van tienermeiden zo prachtig bij elkaar.
tekst via: https://tf.nl/wp-content/uploads/2025/09/Krekels-NTF25_Juryrapporten.pdf